Düzce Mutlu Son Masaj Hizmeti Masör

Düzce Mutlu Son. Ben de yanıt yazmakistememiştim ama olmadı, yazdım işte. Yalnızca bir defa yazdım, nedeni de daha çok bana bir daha mektup göndermemesini söylemek içindi. Sözümü dinlemedi, devam ediyor yazmaya. Cevap alamadığı için çok üzülüyor ve ben daha da fazla üzülüyorum duruma. Ne suniım, ne edeyim, bilemiyorum. Acınacak durumdayım kısaca. Açıklayın bana lütfen Madam. Bazı bazı bir şeyler karala-sam kötü mü olur? Yalnızca onu tekrar yazmamaya, ilişkimizi eskisi benzer biçimde sürdürmeye razı edinceye kadar. Onun da kesmesi gerekli artık. Böyle sürerse, benim konum ne olur, bilmem. Bakın, son mektubunu okurken öyle ağladım, öyle ağladım ki, kendimi tutamıyordum bir türlü.

Gene yanıtlamasam, biz de çok üzüleceğiz, biliyorum. Size onun mektubunu, daha kısaca mektubunun bir kopyasını göndereyim de bakın, görmüş olacaksınız ki, kötü bir şey değil istediği öyle. Gene de siz olmaz derseniz, tamam, saslınüzden çıkmam ama ben öyle sanıyorum ki, siz de bir kötülük görmeyeceksiniz bunda. Yeri gelmişken Madam, izin verirseniz bir şey daha sorayım size: Bana birini sevmek fenadür dediler. Niçin ama? Şunun için soruyorum bunu size: Mösyö Şövalye Danceny, kötü değildir diyor. Ona göre, hepimiz severmiş.

Düzce Mutlu Son Masaj Hizmeti Masör

Düzce Mutlu Son. Öyleyse niçin yalnızca ben sevmeyecekmişim? Anlamıyorum. Yoksa yalnızca kızlar için mi fenadür bu? Annemden duydum: Madam D… Mösyö M’yi seviyormuş ve annem hiç de ayıp bir şey şeklinde söz etmiyordu bundan ama benim Mösyö Danceny’ye karşı bir sevgim olduğundan kuşkulansa, biliyorum ki çok kızar. Annem de hâlâ çocuk diye bakıyor, aslabir şey söylemiyor bana. Beni manastırdan almış olduğunda,evlendirecek sanmıştım. Şimdi görünen o ki yok bu şekilde bir şey. Aslında problem yaptığım da yok bunu ama sizin aranız çok iyi annemle. İşin içyüzünü bilirsiniz belki. Biliyorsanız bana da açıklayın lütfen, olur mu?

Mektubum çok uzun oldu ama Madam yazmama izin verince ben de her şeyi anlatayım oldu olacak dedim, dostluğunuza da güveniyorum… Paris, 23 Ağustos 17** YİRMİ SEKİZİNCİ MEKTUP Şövalye Danceny’den Cécile Volanges’a Demek öyle Matmazel, bir cevapı esirgiyorsunuz benden! Çok katı yürekliymişsiniz… Her günün getirdiği umut o günle beraber sönüp gidiyor! Hani kabul etmiştiniz, gene dostluk olacaktı aramızda. Bu nasıl bir dostlukmuş ki, sizi benim üzüntülerimle ilgilendirecek kadar gücü yok.