Düzce Masaj Salonu

İki eliyle masaya tutunarak dengesini sağladı ve eğilerek garip bir slm vermeyi başardı. Retina görüntüsü de kayboldu. “Majesteleri,” diye mırıldandı, başı eğik bir hâlde. Masa örtüsünün arkasında kaldığı için, bir ayağının eksik olduğunu prensin görmediğine memnundu. Prens hafifçe irkildi ve Cinder’a doğru eğilmeden önce omzundan geriye bir bakış fırlattı. “kim bilir… Eee…” derken, parmaklarını şşşt yapar gibi dudaklarına götürdü, “majesteleri kelimesini kullanmasak?” Hâlâ şaşkınlıktan açılmış gözlerle bakan Cinder, kendini zorlayarak titrek bir şekilde başını salladı. “Evet. Normal olarak. Ben… Size… Iyi mi—” Yutkundu, kelimeler sanki tutkalla kaplıymışlar benzer biçimde diline yapışmıştı. “Linh Cinder adında bir adam arıyorum,” dedi prens. Düzce Masaj Salonu

Düzce Masaj Salonu

 

“Buralarda mıdır?” Cinder kendini dengelemek için kullandığı ellerinden birini masadan ayırmayı göze aldı ve öteki elindeki eldiveni iyice dirseğine doğru çekiştirdi. Sonra prensin göğüs hizasına doğru bakarak geveledi, “Li-Linh Cinder benim.” Prensin eli, önündeki androidin ampulümsü kafasına yerleşirken, Cinder’ın gözleri de onun elini takip etti. Düzce Masaj Salonu “Linh Cinder sen misin*” “Evet majest…” Cinder dudağını ısırdı. “Mekanik ustası?” Cinder başıyla onayladı. “Size nasıl yardımcı olabilirim?” Prens yanıt vermek yerine, öne eğilerek başını uzattı ve Cinder’a, gözlerine bakmaktan başka bir seçenek bırakmadı, sonrasında da sırıttı. Cinder’ın kalbi tekler şeklinde oldu. Prens doğruldu ve bu sırada Cinder’ın bakışlarını kendi gözlerinden ayırmamaya zorladı.

 

“Tam olarak beklediğim gibi biri sayılmazsın.” “Ee, siz de pek… Benim… Eee_ Düzce Masaj Salonu___” Prensin gözlerine bakmaya daha çok dayamayan Cinder uzandı ve androidi önüne doğru çekti. “Androidin nesi var majesteleri?” Android fabrikadan daha yeni çıkmış şeklinde görünse de Cinder kaba saba dişi hatlarına bakarak androidin aslına bakarsak oldukca eski bir model bulunduğunu anladı. Ama android, armut şeklinde bir vücudun üstünde küre gibi bir kafa ve beyaz parlak cilasıyla düzgün bir tasarıma sahipti. “Onu bir türlü çalıştıramıyorum,” dedi Prens Kai, robotu inceleyen Cinder’ı seyrederek. “bir gün normal çalışıyordu ve ertesi gün tamamen durdu.” Cinder, androidi algılayıcı ışığı prense dönük olacak şekilde çevirdi. Artık eliyle alıştığı işi yapabileceği, ağzıyla da bildiği soruları sorabileceğine memnundu